Werken na zwangerschapsverlof

Een veelgestelde vraag na zwangerschapsverlof is; ‘hoe bevalt het werken weer?‘ Tja werken na zwangerschapsverlof, het is altijd weer even wennen.

Doordat ik zes weken vóór de uitgerekende datum met verlof ging was mijn eerste werkdag vrij snel; tien weken na de geboorte. Als je het zelf ook zo gepland hebt zal je vaak te horen krijgen dat dat wel erg snel is. Maar doe lekker wat goed voor jou voelt! Ik vond het eigenlijk wel weer fijn om weer aan het werk te gaan…

Maar, hoe doe je dat nou precies met borstvoeding geven?

Met zwangerschapsverlof

Met Tess heb ik op mijn tandvlees doorgewerkt tot vier weken voor de uitgerekende datum. Het leek mij heerlijk om meer tijd met de baby te hebben. Die laatste weken werken vond ik erg pittig – toen werkte ik ook nog 40 uren per week.

Eenmaal na de geboorte was ik, na wat complicaties, toch redelijk snel weer op de been. Iedereen was ‘gewoon’ aan het werk en ik probeerde mezelf met baby te vermaken met wandelen, shoppen, kleding naaien, uitgebreid koken, et cetera.
Een baby slaapt overdag erg veel en ik begon op die momenten sociale contacten te missen. Even niet moederen, maar lekker over andere onderwerpen kletsen met vrienden en collega’s.

Uiteindelijk ben ik, na de geboorte van Tess dus, met mijn werkgever in gesprek gegaan en kon ik vervroegd beginnen. Heerlijk vond ik het, doordat ik eerder begon kon ik na een ruime tijd afwezigheid weer inkomen met halve dagen. Dat was echt perfect!

Kolven op het werk?

Altijd een dilemma voor de borstvoedingsmama’s, ga je kolven of niet? Eigenlijk wilde ik hier neer zetten, kan je kolven of niet? Het is wettelijk verplicht dat de werkgever je die kans biedt, maar dit wil niet zeggen dat je dan op de meest prettige locatie komt te zitten. Daarbij moet je ook echt je tijd claimen en kunnen je collega’s je niet begrijpen…

Ik persoonlijk vind het absoluut niet prettig vinden om op het werk te kolven. Alleen het idee staat me al tegen. Daarom ben ik tijdens mijn verlof over gegaan naar 1x kunstvoeding per dag – de middagfles. Thuis kolf ik wel af (voor de ochtendfles) en daarnaast voed ik de avonden/nachten zelf, zodat de productie wel redelijk up-and-running blijft. Zolang het gaat, gaat het, maar het lijkt me wel heel tof om het eerste jaar veel zelf te kunnen voeden.

Lekkende boobies?

Nou is het niet voor iedereens productie weggelegd om relatief weinig zelf te voeden op een dag. Ik ben gezegend met het feit dat de melktoestroom erg eenvoudig loopt. Al vanaf het begin.

In de zwangerschap (vanaf ergens na week 30) lekten mijn borsten al en na de geboorte had ik op dag drie enorme stuwing dat ik leeg ging kolven. Per borst zat ik toen al op 130 cc melk terwijl Mia ongeveer 30 cc per voeding dronk…

Een maand nadat Mia geholpen was aan haar tongriempje zaten we in een prettig ritme, de borstvoeding verliep goed (met even een klein dipje tussendoor) en Mia had eindelijk de juiste manier van drinken onder de knie. Vanaf zeg 2 à 3 maanden na de geboorte kon ik ook (eindelijk!) zonder zoogcompressen en deed het toeschietreflex geen pijn meer. Ja, ja, borstvoeding is niet vanaf het begin gelijk een pretje…

Hoe houd je het vol?

Op een werkdag voed of kolf ik dus niet van 06.30 uur tot circa 18.30 uur. Mama’s die ook borstvoeding hebben gegeven zie ik al bijna naar hun borsten grijpen. ‘Hoe houd je dat vol?’ ‘Sta je dan niet op knappen?’ en ‘Doet dat dan geen pijn?’ zijn vragen die dan ook vaak gesteld worden.

Doordat ik in mijn verlof al één voeding heb afgebouwd en er dus langzaam naartoe heb gewerkt om het op deze manier te doen, is het over het algemeen goed te doen. Soms als Mia bijvoorbeeld eerder drinkt (zo tussen 5 uur en 6 uur ’s ochtends) dan is de ruk naar mijn kolfmoment ’s avonds lang en dan zitten de borsten wel echt (te) vol. Dan is het even op mijn tanden bijten en hopen dat de tijd niet te langzaam voorbij kruipt.

Maar op die momenten ben ik vooral dankbaar dat mijn productie doorgaat en ik nog zoveel mogelijk onze dochter zelf kan voeden!

Hoe vond jij de lengte van het verlof?