Een natuurgebied waar ikzelf eigenlijk nog nooit ben geweest, terwijl het relatief dicht bij mijn woonplaats is. Ik was dan ook blij verrast tijdens het wandelen in natuurgebied de Borkeld. Wat een veelzijdig gebied! De ‘borkeldwandeling’ voert ons over of eigenlijk door de heide, door het bos, over graslanden, door een begrazingsgebied en langs grafheuvels.
Ook leuk; de parkeerplaats grenst aan een grote vlakte met wat speelattributen (schommels, zandbak, wipkip)!
Via de snelweg rijden we naar dit natuurterrein. De Borkeld ligt namelijk zo goed als aan de A1, al merk je daar tijdens het wandelen niets van!
We parkeren de auto en kijken even welke route we gaan volgen. De kinderwagenvriendelijke route is maar 1,3 km. Dat is ons te weinig. Ik doe Mia in de draagzak en we besluiten de blauwe pijltjes te volgen (4,9 km).
De Borkeld en haar heide
Vanaf de parkeerplaats slaan we linksaf en steken de straat over het bos in. Niet veel verderop komen we bij een glooiend uitgestrekt heidelandschap. Ik knipper even twee keer met mijn ogen. Dit had ik hier niet verwacht.
De route gaat al snel de heide in. Het wandelpad is erg smal en de broekspijpen worden vochtig van de natte heide. Het wandelpad slingert overigens langs een breder fietspad, dus mocht je met een wandelwagen zijn dan kun je ook de bredere paden volgen. Al is het smalle paadje natuurlijk veel leuker!
Wonen hier soms geesten?
De mist maakt het natuurgebied erg mysterieus en dat prikkelt ook de fantasie van Tess. In ieder bosje bevinden zich geesten. Zijzelf is Mega Mindy en kan de geesten wel aan, maar beter is om ze niet wakker te maken en al fluisterend – op onze tenen – lopen we langs de bosjes.
In het elandbosje nemen we een kijkje of we geesten kunnen spotten, maar volgens Tess hebben we hen al wakker gemaakt en zitten ze nu in het gewei… Zie jij de eland ook?
Fietspaden en (mulle) zandpaden
Na de kleine paadjes in de heide komen we op een fietspad uit. Er zijn vrij veel mountainbikers onderweg, dus het is eventjes oppassen geblazen. Al zijn ze – bijna allemaal – erg vriendelijk.
Halverwege de route is het landschap heuvelachtig en Tess doet regelmatig een wedstrijdje ‘wie het eerste boven is’. Een uitdaging door het losse zand. Het pad is hier overigens wel (meer dan) breed genoeg voor een wandelwagen, maar het losse zand zal niet prettig duwen.
Plotseling lopen we niet meer op het uitgestrekte gebied, maar in een bos. Inclusief bruggetje over een sloot (zonder water?).
De variatie in de route, de rust en ruimte, dit gebied heeft van alles in petto.
Begrazingsgebied
Als we bijna weer bij de auto komen praten we over het Buurserzand, dat we graag daar nog weer eens wandelen tussen de Schotse Hooglanders en over vlonders. Twee tellen later staan we voor een hek; begrazingsgebied.
Ontzettend leuk dat ze dat hier ook hebben! Helaas is het mistig en staan ze vrij ver weg. Maar we hebben ze wel gespot! Zie jij de twee stipjes onder de alleenstaande boom een beetje links naast het midden ook?
Handige informatie
Parkeer de auto aan de Borkeldweg 17. Hier staat het informatiebord met de verschillende routes over de Borkeld.
Honden zijn toegelaten, maar moeten wel aan de lijn.
Bij de parkeerplaats is ook een recreatieterrein met speelattributen te vinden. Een leuke beloning voor na het wandelen!
Bevalt het wandelen? Er zijn in Twente nog veel meer leuke routes geschikt met kids!
Eén antwoord op “Wandelen in natuurgebied de Borkeld”