Mama lifestyle blog; opvoeden, reizen, kinderuitjes en -activiteiten, knutselideeën en meer
Moeders zijn ook maar mensen. Mijn wekker gaat. Half slapend kleed ik me aan. Mia heeft me weer eens redelijk op de been gehouden deze nacht en ik heb eigenlijk een keer te vaak gesnoozed. Ik hijs me in mijn kleding en loop naar beneden om het ontbijt klaar te zetten. Ik zucht. Het is weer zo’n ochtend… Ben ik de juiste moeder?
Hiep Hiep Hoera! Mia één jaar. Wat een feest, onze baby is nu echt geen baby meer. We bestellen de mooiste taart voor de cakesmash, maken wat lekkere hapjes en geven een cadeau waar super lang over na gedacht is. De eerste verjaardag is wel een dingetje, voor mama althans. Maar waarom? Daar moest ik even over nadenken.
Benieuwd waarom de eerste verjaardag voor mij een dingetje is?
Het is alweer bijna één heel jaar geleden. De geboorte van onze tweede dochter; Mia. Een bijzonder jaar, een jaar waarin veel dingen op pauze staan, een jaar waarbij velen onze prachtige dochter nog niet in real-life hebben gezien. Maar ook al noemen we 2020 een ‘pauzejaar’, hij vloog voorbij. En nu, over een paar weken, is onze baby al geen baby meer. Wanneer is mijn baby opgegroeid? “Wanneer is mijn baby opgegroeid?” verder lezen
Ken je dat? Slapeloze nachten. Een huilbaby. Ontzettend veel was. Zit je erdoor bijna met je handen in het haar? Snap ik! Dit zijn echter allemaal vrij bekende tekenen dat er iets staat te gebeuren. Bijvoorbeeld; het eerste tandje komt door. Of misschien is het toch een van die verschrikkelijke sprongetjes?
Wanneer kwam bij jullie uk het eerste tandje door?
Kennen jullie dat? Ergens tussen de vier en zes maanden start je voorzichtig met vaste voeding. Die eerste hapjes zijn erg lachwekkend; film of maak zeker voldoende foto’s van de gezichtsuitdrukkingen! Geloof mij, daar wil je graag nog eens naar terug kijken. Een paar maanden later is je baby uitgegroeid tot een mini-mensje mét een eigen willetje. Het resultaat hier? Mijn baby slaat de lepel weg, regelmatig.
Heeft iemand een tip om dit te voorkomen? “Mijn baby slaat de lepel weg” verder lezen
Er bestaan -volgens mij- twee typen baby’s; buiktijd liefhebbers en -haters. Mia is echt fan van tijd op haar buik. Ze slaapt zelfs op haar buik. Tess was echter andere koek. Ze lag liever op haar rug en vond het geweldig om rechtop gehouden te worden. Ik heb van alles geprobeerd om iedere dag maar wat tijd op de buik door te brengen. Meer weten? Lees dan ‘Tummy Time hoe bevorder je dat?’
Man oh man oh man, die sprongetjes. Dat is me wat hoor… Sprong 6, rond 8 maanden is bij ons tot nu toe de heftigste (lees: slaaptekort voor mama, papa én natuurlijk baby). En niet voor een paar dagen, nee gewoon meerdere weken. Ben je nog niet bekend met sprongetjes? Lees dan zeker even verder; sprongetjes – wat ervaar je?
En dan is ein-de-lijk het moment daar, je baby kan zelfstandig zitten en mag voor de eerste keer voorop de fiets mee! Toch wel een heerlijk momentje hoor. Je bent niet meer afhankelijk van de auto of wandelwagen en kan nu sneller ergens naartoe op de fiets.
Wanneer ging jou uk voor het eerst mee op de fiets?
Doordat Mia -waarschijnlijk- onze laatste is, ben ik een soort van bewust aan het afscheid nemen van bepaalde fasen. Helaas kon ik, door Covid-19, niet alles vastleggen wat ik wilde vastleggen, maar veel lukt gelukkig wel. Iedereen zal het beamen; de baby-fase gaat zo snel voorbij! Blij ben ik dan ook dat ik de herinnering aan de borstvoedingsperiode heb ik laten vastleggen met een moedermelksieraad.
“Borstvoedingsperiode vastleggen met moedermelksieraad” verder lezen
Ik weet nog goed de allereerste pseudokroep aanval die ik meemaakte in mijn leven. Ikzelf was een jaar of 20 denk ik. Mijn oppaskindje kreeg een aanval. Ik wist niet hoe snel ik de ouders moest bellen. Totale paniek. Het leek wel of het kindje doodging met die enge hoest en piepende ademhaling.
Op het moment dat de ouders eenmaal thuis waren was het kindje al wat gekalmeerd en daardoor de ademhaling rustiger. Zij hebben mij nooit meer gevraagd op te passen.