Speelplezier bij Flierefluiter Raalte

Hoewel in (Hof van) Twente de meeste speeltuinen nog niet open zijn heeft de Flierefluiter reeds het ‘oké’ ontvangen van de veiligheidsregio om de deuren weer te openen! Met mijn hoogzwangere buik besluit ik dat Tess wel even wat activiteit kan gebruiken én ik wat rust 😉
We reserveren erg gemakkelijk via de website. Al snel ontvang ik de E-tickets in de mail en stappen we in de auto. Tijd voor speelplezier bij Flierefluiter Raalte!

Het is iets meer dan een halfuurtje rijden en Tess is reuze benieuwd. Het is lang geleden dat ze in een speelparadijs is geweest. Bij een boerderij staat een groot spandoek met ‘parkeren’ inclusief pijl, we hebben het gevonden!

Bij de ingang worden de corona maatregelen al goed zichtbaar, de 1,5 meter is goed aangegeven op de grond. Plexiglas bij de kassa’s en over het hele terrein vind je pijlen met looprichtingen voor de volwassenen.

Schaduwplekjes genoeg!

We zoeken eerst samen een plekje in de schaduw. Zon en de laatste loodjes gaan niet helemaal samen (lees: vocht vasthouden). Maar bijna ieder tafeltje is voorzien van een parasolletje, dus geen moeite voor een mooi plekje.

Ik loop daarna even mee met Tess naar de grote glijbanen. Ze klimt al snel naar het hoogste plekje. Bovenaan aarzelt ze even. Ik spoor haar aan, zeg dat ik haar onderaan opvang. Ze sjeest de glijbaan af en komt er met een big smile uit. De dijk is gebroken en ze vliegt overal naartoe. Ik geef aan dat ik op het plekje ga zitten en zeg dat ze naar me toe moet komen als er iets is.

Met één oog in mijn boek en mijn andere oog naar Tess geniet ik van de dag.

Een halfuurtje later komt Tess even buurten. We eten en drinken eventjes wat en ze verteld wat ze allemaal heeft gedaan. Ze heeft al allemaal vrienden gemaakt en verveeld zich helemaal niet. Ik moet even meelopen wat ze allemaal al kan, de glijbanen zijn nu het leukste en we schommelen even samen.

Het terrein is best wel groot en veelzijdig. Ik besluit later met haar het gehele terrein – van kinderboerderij tot aan het doolhof – te ontdekken. Ze is nu nog zo lekker aan het spelen dat ik nog eventjes wat bladzijdes uit mijn boek ga lezen.

Spelen in de ‘biggenschuur’

We zijn hier nu een tijdje, hoog tijd voor een toiletbezoek en even checken of het nog goed gaat natuurlijk. Ik vind Tess in de modderschuur (grote overdekte zandbak) met haar vriendinnetje, Coco. We gaan even samen wat drinken en plassen en daarna vliegt ze er weer vandoor.

De ‘biggenschuur’ zoals Tess deze noemt door de muurschilderingen bevalt haar prima. Er hangen overals, en waar je ook kijkt vind je zand en graafmachientjes. Heerlijk om van alles van te maken.

Als Coco naar huis gaat besluit ik dat dit een goed moment is om even samen de rest van het terrein te bekijken;

Knuffelen met de cavia’s en geiten

De knuffelschuur, met cavia’s en konijnen, daar is ze een uurtje geleden al geweest met Coco. De dieren hebben nu eventjes rust dus lopen we verder naar de schapen en geiten. Hier vind je ook mooie vogels en kippen in de hokken. Na eventjes de geiten geaaid te hebben lopen we via de skelter- en crossbaan naar het doolhof aan de andere kant van het terrein.

Verdwalen in het doolhof

In de weide voor het doolhof staan wat paarden en ezels die Tess ook nog even wil aaien. Daarna gaan we samen het doolhof in. Madam blijkt een professional te zijn. Ze kijkt in de gangen en ziet gelijk of deze doodlopend is of dat ze nog ergens af kan. Met precisie kiest ze de gangen en al vlug komen we bij de uitkijktoren. De andere helft is iets lastiger, na wat rondlopen komen we weer uit bij de uitkijktoren.

Het wordt mij vrij warm in het doolhof. Tess wil nog even boven kijken en een nieuwe route bepalen.  Samen klimmen we de trap weer op. Ik prent ook de route in mijn hoofd en besluit haar te helpen. We lopen nu in één keer goed en Tess is reuze trots!

Tijd om te gaan

Ik waggel terug naar ons plekje en Tess rent naar de trampolines. Nog eventjes genieten, waarna we onze spulletjes inpakken en gaan.

Bij vertrek zegt Tess; ‘de volgende keer moeten we wel mijn bikini meenemen én papa, hé!’
Laten we dat doen, hier komen we zeker nog eens terug!

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *