Op naar groep 1

Afgelopen maandag was het zover; de eerste schooldag! En wat was Tess eraan toe. We gaan op naar groep 1.

In de eerste week van de zomervakantie is ze 4 jaar geworden. Eigenlijk een heel onhandige periode; iedereen zegt tegen je dat je naar school mag als je vier bent. Maar Tess moest nog meer dan 5 weken wachten… Leg dat maar eens uit aan een kleuter zonder tijdsbesef.
Dat wachten dus, dat was best pittig. Madam was toe aan een nieuwe uitdaging, enkele weken voor de zomervakantie al… En dan moet je het nog eventjes wat langer uitzingen.

We probeerden leuke dingen te ondernemen in de vakantie, speelafspraakjes te maken en haar nog wat uitdaging thuis te bieden, maar wat kon ze ons op de proef stellen…

Tess haar favoriete boek de afgelopen weken

Frustatie-bijten

Kennen jullie dat? Dat je kind iets wil, maar niet voor elkaar krijgt. In plaats van uitleg met woorden komt er uit frustratie een andere handeling. Dit kan slaan of schoppen zijn, maar Tess had er een handje van om dan te gaan bijten.

Nooit eerder beet ze, tot nu ineens. Niet alleen papa of mij, nee ook haar speeldates moesten het soms ontgelden. Geregeld zat madam op de trap om af te koelen mét bijbehorende driftbui, want ‘ze deed toch niets verkeerd’.

De avond voor de eerste schooldag

8 weken na de wenochtend is het dan ein-de-lijk zover; de eerste officiële schooldag. De laatste week hebben we regelmatig een boekje gelezen over het naar school gaan. Zo weet Tess een beetje wat haar te wachten staat en dat andere kindjes ook zenuwachtig zijn.

Zondagavond pakken we vast samen het broodtrommeltje, vullen we een bakje met fruit en een beker drinken. We oefenen nog even met het openen van de bakjes/drinkbeker en dan gaat Tess naar bed.

Het duurt anderhalf uur voordat ze de rust vindt en in slaap valt.

De eerste schooldag

Dan is het zover, de wekker gaat; het is tijd om op te staan! Gelijk begint ze te stuiteren. Zoals in het boekje gelezen heeft ze een beetje last van vlindertjes in de buik.

Ik merk ook gelijk dat ze nog niet helemaal uitgeslapen is. Ze is lekker tegendraads. Aankleden? Nee dat kan ze niet meer. Zelfstandig plassen? Hoe moet dat? Boterham eten? Dat hoeft vandaag niet (vindt ze zelf)… Na de nodige strijd stappen we met z’n allen op de fiets. Tess kan niet wachten en we zijn dan ook 10 minuutjes te vroeg.

De ontvangst gaat ronduit chaotisch. Wegens Corona maatregelen mogen ouders het schoolplein niet op. De juffen staan niet bij de ingang waar ze volgens de plattegrond moeten staan en zo is het even zoeken waar we moeten zijn.

Als de juf koppen telt en zegt dat ze compleet zijn ben ik even de weg kwijt. Mijn kind staat nog achter mij namelijk… Ik duw Tess in de richting van de juf,. Hand in hand met een vriendinnetje – die het een beetje té spannend vindt – lopen ze naar voren. In gedachten denk ik; als ze die school maar in komen, dan komen ze vanzelf in de juiste klas.

Einde schooldag

Iets te vroeg sta ik op het schoolplein te wachten. Even twijfel ik waar ik nou precies moet gaan staan; zullen ze nu wel bij de juiste in- en uitgang naar buiten komen?

En dan gaat de bel. Gelukkig! Ik sta op de goede plek. Daar komen de eerste vrolijke kindjes. “Mamaaaaa” hoor ik. “Mag ik vandaag bij Fenne spelen!?” De speelafspraakjes zijn begonnen…

We spreken af dat we dat morgen doen, vandaag zo na de eerste dag lijkt me niet heel handig. Achteraf ook blij toe. Tess is stuk en ligt praktisch de hele middag verder op de bank. Als je haar wat vraagt dan krijg je een pittige reactie.

En dan is er alweer een week voorbij

De eerste dag is alweer een week geleden. Mijn verlof is voorbij en ik ben dus ook weer aan het werk. Het is even zoeken naar een ritme, met name ’s ochtends, maar tot nu toe gaat het prima.

Iedere middag als ik vraag; hoe was het? Krijg ik een antwoord als ‘goed’ of ‘leuk’. Als ik vraag; wat heb je gedaan? Is het antwoord ‘weet ik niet meer’.
Heel soms verteld ze terloops iets. Zo weet ik dat ze in groepje groen zit. Er een speelhuisje is met bovenin een keuken en ergens in het lokaal is een schilderhoek.

De eerste schooldagen zijn erg vermoeiend voor een kind. Allemaal nieuwe indrukken, prikkels en drukte (zet maar eens 25 kleuters in één ruimte). ’s Avonds gaat ze dan ook extra vroeg naar bed om het allemaal vol te kunnen houden.

Tess is in ieder geval blij dat ze naar school gaat en wil het liefste iedere dag. “Wie heeft er in godsnaam bedacht dat je in het weekend niet naar school hoeft?”