Als je door mijn blog heen scrolt en de foto’s bekijkt zal het waarschijnlijk opvallen dat ik op de meeste foto’s het gezicht van mijn kind niet online zichtbaar in beeld breng. Meestal van de achterkant, soms van de zijkant.
Tijdens de zwangerschap maakten wij weloverwogen de beslissing om Tess niet teveel in beeld te brengen op het internet. Ik ben nog steeds blij met de beslissing al heb ik het er wel eens moeilijk mee…
Disclaimer; dit artikel is niet bedoeld als aanval naar ouders toe die foto’s of filmpjes waar hun kinderen herkenbaar op staan wel online delen.
Gezamenlijke beslissing
J. en ik hebben toen Tess geboren werd besloten om niet teveel foto’s online te delen waarop het gezicht herkenbaar in beeld is. Kinderen zijn helemaal niet bewust van alles wat met social media te maken heeft. Tess, en nu dus ook Mia, mag later zelf beslissen of ze foto’s of video’s van zichzelf online plaatst.
Dit ben ik als baby!
Maar dat is niet de enige reden, we hebben natuurlijk goed nagedacht over deze beslissing. Als ouder ben ik uiteraard super trots op die fantastische koppies. Het is echt wel moeilijk om een prachtige foto -waar de dames met het gezicht opstaan- niet online delen. Mijn dochters zijn voor mij helemaal perfect en dat zou ik graag delen met andere mensen. Tot ik dan terug denk aan de redenen waarom we besloten hebben het niet op het internet te delen. Dat maakt het een tikkeltje makkelijker om het tóch niet te doen.
Drie hoofdredenen voor onze beslissing;
- Vanaf zes jaar kunnen kinderen een gevoel van schaamte ontwikkelen. Vinden zij het tegen die tijd nog wel leuk wat jij als ouder allemaal gedeeld hebt? Eens online, is altijd online…
- Welke normen en waarden geef je mee? Als je overbrengt dat het prima is om alles op het internet te delen, zouden ze dan sneller gevoelige informatie delen met alle nare gevolgen van dien?
- Wist je dat Facebook en Instagram eigenaren zijn van al het beeld wat je er op plaatst? Ze mogen de geplaatste foto’s gebruiken en er dus ook geld mee verdienen.
Als je even Googelt zal je nog veel meer redenen tegenkomen waar je je wel of niet in kunt vinden om het maken van een beslissing. De bovengenoemde drie redenen gaven bij ons de doorslag.
Ik als kleuter.
Ik ben verantwoordelijk over mijn kind
Het blijft natuurlijk een ingewikkeld vraagstuk en je moet bij jezelf blijven wat voor jou prettig voelt; wel delen, beperkt delen, niet delen.
Ik ben als ‘de moeder van’ verantwoordelijk voor Tess en Mia en ik wil graag een zekere grens voor wat betreft privacy aan hen meegeven. Hetzelfde geldt in mijn ogen voor gaatjes in de oren. Ik zou het ontzettend mooi vinden als Tess een paar prachtige oorbellen in zou kunnen. Echter de beslissing om gaatjes in haar oren te prikken kan ik niet voor haar maken. Het is haar lichaam en daar heeft zij zeggenschap over.
Anekdotes van vroeger
Heb jij wel eens meegemaakt dat iemand een ‘grappige’ anekdote over jou vertelde op bijvoorbeeld een verjaardag terwijl jij erbij zat en liever door de grond ging? Beeld je hetzelfde dan eens in, maar dan staat deze gebeurtenis ook nog online… Ik kan me goed voorstellen dat dat niet heel leuk is. En dat is nog zacht gezegd.
En alweer ik als kind…
Regelmatig komt in mijn hoofd ook voorbij dat de stukken die ik schrijf niet leuk zijn voor mijn dochters. Zou ik het zelf leuk vinden als ik online een verhaal vind waarin beschreven word hoe ik gegroeid bent dat jaar, wat ik allemaal kan en fijn vind? Op dit moment in mijn leven zou ik daar geen probleem mee hebben, juist leuk om terug te lezen! Maar als kind, in de puberteit bijvoorbeeld? Dan zou ik er echt wel zenuwachtig voor zijn dat andere kinderen het lezen… Kinderen onderling kunnen meedogenloos zijn.
Foto’s van andermans kinderen
Of wat dacht je van foto’s waar andermans kinderen op staan, kan dit zomaar gedeeld worden? Ik vraag eigenlijk altijd wel toestemming als ik een foto wil gebruiken waar een ander kind bij op sta, of ik knip en plak zo dat het kind niet herkenbaar is. Maar doet iedereen dat?
Heb jij voor jezelf een bepaalde balans in wat je wel of niet online deelt? Wat vind jij wel/niet kunnen?
Benieuwd naar wie er achter deze blog en dus deze beslissing heeft gemaakt?