Voor vele ouders zijn we met de huidige Coronacrisis aangekomen bij een nieuw tijdperk qua werken.
De situatie van 2019 dat je met wallen achter je bureau zit door gebroken nachten en stipt om 17.00 uur naar huis gaat, omdat je kind bij de opvang opgehaald moet worden is verleden tijd. De combinatie van ouderschap en werk was al niet gemakkelijk – nu gaat het nog een tandje verder.
Situatie 2019
Ik werk graag en steek het niet onder stoelen of banken dat ik het heerlijk vind om Tess naar de opvang/peuterspeelzaal te brengen en even geen moedertaken te hebben.
De combinatie werk-ouderschap is echter niet makkelijk. Ik denk dat vele ouders hiervoor op één lijn zitten.
Natuurlijk wil je geen belangrijke zaken missen van je kind. Denk aan het sinterklaasfeest, afscheid van de peuterspeelzaal en/of opvang en straks de activiteiten op de kleuterschool. Met liefde zet ik daarvoor mijn schaarse verlofuren in.
Al neemt dat niet de schuldgevoelens van werkende ouders weg of je wel genoeg aandacht besteedt aan je kind. En ga zo maar door…
Uiteraard is het hebben van een begripvolle baas en collega’s erg fijn. Ik werk hard en zorg dat het af is. Het is erg prettig om dan flexibiliteit als beloning te ontvangen. Het komt ook bij mij voor dat ik bv. iets later op kantoor verschijn doordat er wat tegen zit ‘s ochtends.
Echter deze voor nu ogenschijnlijke kleinigheden zijn verleden tijd en kijken we naar een veel grotere planning;
Thuiswerken met kind(eren)
Laten we voorop stellen dat ik mijn vrije dagen met Tess heerlijk vind, samen spelletjes spelen, koekjes bakken, het bos in en vele andere uitjes die we normaliter ondernemen.
Echter! Thuiswerken is geen vrije dag en je moet ook je eigen werk verzetten. Dit geeft een hele nieuwe dimensie aan werken en is met een temperamentvolle peuter een echte strubbeling.
Ik ben blij dat ik nog drie dagen kan afwisselen en maar één dag thuis hoef te werken met Tess om me heen. Die dag is ontzettend pittig. Frustraties nemen de bovenhand en mijn humeur wordt er niet beter op. Wellicht dat hormonen het nog wel een tikkeltje erger maken…
Mijn eerste thuis-werkdag verliep wonder boven wonder erg goed, Tess had de Dublo (her)ontdekt en heeft de hele ochtend lief gespeeld. Yes, lekker wat werk kunnen verzetten!
Mijn afgelopen thuis-werkdag was een drama. Zelf spelen? Ho maar! Na de lunch even een filmpje kijken? Normaal gesproken kan ze zich daar een uur mee vermaken… Nu was het gebeurd na 10 minuten. Hoe vaak ik ook uitlegde dat ik ook nog moest werken, madam gooide alles in de strijd om dat maar te voorkomen.
Hélémaal leeg
Na de hectische werkdag toch nog wat uurtjes kunnen verzetten, maar ’s avonds was ik helemaal leeg. Het gevoel dat je bijna geen werk hebt verzet en daardoor geen rust in je hoofd krijgt is verschrikkelijk. Je blijft je gehaast voelen, je voelt alsof je iets vergeten bent en weet dat je het werk dat je niet hebt gedaan de volgende dag moet inhalen.
Laat het maar snel weekend zijn, dan gaan we gewoon iets leuks ‘doehoehoehoen’ en dat zonder geschreeuw of gegooi met spullen (hopelijk) om vervolgens een foto op instagram te plaatsen van ons perfecte dagje 😉
Ook thuiswerken met (jonge) kind(eren)? Weet dan dat je er niet alleen voor staat, ook dit gaat voorbij. Het snelst als we nu allemaal massaal de maatregelen volgen!
Kop op, tanden op elkaar; op het tandvlees halen we de eindstreep – al weten we niet waar en wanneer die eindstreep is…
Eén antwoord op “Het nieuwe werken anno 2020”