Nadat ons geduld op de proef genomen was sloeg dan toch de zwangerschapstest positief uit; YES! Gelijk komen er allemaal symptomen die je dan kunt plaatsen, grappig hoe je geest werkt… Het eerste wat ook super aanwezig is zijn de hormonen; hallo verschrikkelijk humeur!
Ik heb het nu al te doen met J., want wat kan ik uit de bocht komen als mij iets niet aan staat… Daarnaast ben ik ook ineens veel emotioneler. Bij stukken die ik lees kan ik met moeite de opwellende tranen wegslikken. Ik zit er dus gelijk goed in met die ellendige hormonen!
Maar ik heb het er natuurlijk zó voor over, er groeit gewoon een tweede wezentje in mij. Ik mag het gewoon nog eens meemaken en het is het wachten meer dan waard!
De remedie voor ochtendmisselijkheid!
Bij ca. 6 weken begint de ochtendmisselijkheid iets op te zetten. Ik weet niet meer precies wanneer ik er met Tess last van begon te krijgen, maar weet nog wel dat ik regelmatig de auto aan de kant moest zetten om te spugen onderweg naar mijn werk. Gelukkig trok dat tegen 16 weken – eindelijk – weg.
Op het moment heb ik er nauwelijks last van. Meestal begint het wat op te zetten rond 8.30/09.00 uur op het werk bij m’n traditionele kopje thee. Per toeval kwam ik erachter dat mandarijnen heel goed helpen! Ik dacht; misschien moet ik even wat eten, dat helpt mogelijk. Ik had een mandarijntje in de tas en peuzelde die snel op. En plotseling was de misselijkheid weg; wat een verademing!
Sindsdien eet ik iedere ochtend rond 09.00 uur twee mandarijntjes en trekt de misselijkheid als sneeuw voor de zon weg. Nou maar hopen dat de misselijkheid niet erger wordt, zodat ik het hiermee kan redden. Heel grappig, want toen ik het mandarijntje pelde dacht ik nog; misschien is een mandarijn, qua zuurtegraad, niet helemaal de juiste optie om te eten. Maar niets is minder waar! Stop dus zeker een mandarijn in je handtas. 😉
Bij ±7,5 weken begint mijn buik wat op te spelen, met name ’s avonds als ik lekker ontspan. Eten is echt de remedie tegen de licht opkomende misselijkheid. Het lijkt wel of de kleine wurm met de misselijkheid zegt; joh, ga nou eens eten – ik heb honger! Want gedurende de hele dag kan de misselijkheid iets opzetten en trekt (gelijk) weg na wat te eten.
Slapen, slapen en nog meer slapen!
Naast bovengenoemde lichte kwaaltjes, die je eigenlijk geen kwaaltjes kunt noemen, heb ik wel veel last van vermoeidheid. Zó ontzettend moe ben ik! In het weekend doe ik graag een middag dutje en minstens één avond per week lig ik gelijk met Tess in bed. Ik denk dat ik hier nog wel het meeste last van heb. De hele dag door ben ik aan het gapen. Ik krijg er van iedereen opmerken over. Mijn weerwoord is vaak dat Tess momenteel weer erg slecht slaapt. Maar dat is eigenlijk de afgelopen dagen (eindelijk) niet het geval. Dat mag ook gecomplimenteerd worden!
Eerste afspraak bij de verloskundige
Afspraak verloskundige – na de eerste positieve test – komen J. en ik met gezonde spanning bij de praktijk binnen. Ze hebben wat vertraging, dus we moeten even wachten in de wachtruimte. Ik moet ontzettend nodig plassen, maar weet nog van de vorige keer dat met een volle blaas de baarmoeder gemakkelijker te vinden is. Hoe langer het duurt, hoe meer ik twijfel of ik niet tóch ga plassen.
Na bijna een half uur wachten is het zover, wij zijn aan de beurt. Eerst wat standaard gegevens controle en dan mag ik plaats nemen op de behandeltafel voor de eerste echo. De volle blaas is in mijn geval toch niet zo handig… De baarmoeder bevindt zich namelijk achter de blaas. Na wat gedruk en gedraai is daar dan het wurmpje te vinden. We zien het hartje kloppen op het scherm, wat een ontzettend mooi gezicht!
Ze meet het wurmpje op en print wat fotootjes uit. Dan, voordat we verder gaan met de afspraak, mag ik gelukkig eerst even plassen. Wat een opluchting, haha!
De rest van de afspraak vullen we de data die reeds bekend is wat aan. Denk aan erfelijke ziekten, hoe het de vorige keer is verlopen, et cetera.
Voor een eerste afspraak staat 40 minuten gepland, maar met 20 minuten stonden we – blij en voldaan – weer buiten de deur. We, of nou ja eigenlijk ik, ben gewoon écht zwanger!
Het weekend na deze eerste afspraak en bevestiging vertellen we het naaste familieleden, wat een rijkdom!
Eén antwoord op “Eerste trimester zwangerschap”