Het is alweer meer dan een maand geleden dat ons gezin uitgebreid werd met dochter Mia. Wat een geluk en rijkdom! Heel bijzonder deze eerste maand met twee kinderen. De eerste afspraak bij het consultatiebureau is ook geweest en ze konden merken dat ik helemaal relaxed was met twee kinderen, alsof ik nooit anders heb gedaan.
En ik moet bekennen; het voelt ook heel natuurlijk. Wel vind ik het lastig toegeven dat het nu (nóg) zoveel makkelijker gaat.
Tess was in principe al een gemakkelijke baby, maar had wel haar huiluurtje en clusterde ’s avonds. Mia heeft het huilen niet uitgevonden, als ze 30 minuten per dag huilt is het veel. Ze is ook sinds de laatste twee dagen begonnen met ‘doorslapen’. Ze slaapt nu van ca. 21.00 uur tot 04.00 uur door!
Ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen hoe het was zonder Mia. Ons gezin is nu al aangepast op dit prachtige rustige meisje.
Grote trotse zus zei; ‘als ik vier ben kan ik poepluiers verschonen’
Lot bepaalde een gemakkelijk meisje
Door de hormonen ben ik blijkbaar spiritueler dan anders. Ik herken me eigenlijk helemaal niet in de spirituele wereld… Maar ooit las ik dat een gezin/persoon krijgt wat ze aan kunnen én ik ben zo blij dat het lot heeft bepaald dat Mia zo’n heerlijk meisje is! Al heeft het lot dan niet een hele hoge hoed op van ons… Hmm, in dit geval vind ik dat overigens hélémaal niet erg!
Mia past zich helemaal aan naar het ritme dat we hebben met Tess. Gelukkig is Tess ondertussen ook al gewend aan haar zusje en ze is onwijs lief voor haar. Al kan ze ook wel ondeugend zijn, onlangs kneep ze bijvoorbeeld in Mia’s voet om te kijken of ze wel kon huilen…
Je hebt het niet voor het zeggen hoe een baby zich gedraagd. Ik weet natuurlijk dat gezinnen heus geen huilbaby willen. Vaak is er geen reden aan te koppelen waarom een baby veel huilt. Sporadisch is het een allergie, zoals koemelkallergie. Het lijkt mij onvoorstelbaar lastig met een huilbaby, slaapgebrek doet ontzettend veel met een persoon.
Grote roze wolk
Maar, geen huilbaby voor ons en dat maakt – onder andere – dat ik erg hoog bovenop een grote roze wolk zweef. Ik kan me niet herinneren dat ik daar met Tess zo erg op zeefde. Uiteraard ben ik super gelukkig met Tess, maar nu voelt het anders. Het is lastig in woorden uit te drukken, maar het voelt helemaal goed zo.
In mijn verlof periode met Tess was ik nu al wel toe aan wat anders, even uit huis zijn, even geen moeder zijn. Terwijl ik nu volop geniet van de dagen met beide dames thuis. Misschien komt het ook wel door de ruimte in het nieuwe huis, lekker buiten bezig zijn. Of samen met Tess speelgoed uitzoeken en ermee spelen terwijl Mia slaapt. Ik heb geen idee wat precies de reden is, maar ik ben blij dat het zo goed voelt.
Bijna een kilo aangekomen
Ook al kan Mia bij de voeding nog niet goed vacuüm behouden, ze is al wel bijna een kilo gegroeid. Altijd fijn om bevestiging (op het consultatiebureau) te krijgen dat een baby groeit.
Zelf ben ik de helft van de zwangerschapskilo’s alweer kwijt. De andere helft zit nog stabiel aan mijn lijf. Ik weet dat de bevalling ‘nog maar’ een dikke maand geleden is, maar die extra kilo’s kan ik nu al weg kijken! Nog eventjes en dan mag ik weer beginnen met sporten, ik kan niet wachten.
Tot die tijd geniet ik van de vakantie. We hebben leuke uitjes gepland staan in eigen land! Wat is jullie planning?