Vele ‘magische’ grenzen komen er in een goede zwangerschap voorbij; de eerste echo, het zien (en horen) van het kloppende hartje, de twaalf weken ‘veiligheid’, de twintig weken medische echo, het voelen van de baby, etc.
De 24 weken is ook zo’n magisch punt, daar heb ik onbewust erg naartoe geleefd. 24 weken is namelijk de ‘behandelgrens’. Mócht wurm te vroeg ter wereld komen dan doen doktoren er alles aan om de baby te redden! Een erg prettig idee wel.
De tijd schuifelt zo rustig verder. We leven lekker van dag tot dag. We zijn druk bezig met (het organiseren van) de verhuizing en ik kan niet wachten om het nieuwe huis klaar te maken en in te richten voor de komst van de kleine. Lekker toegeven aan de nesteldrang, daar kan ik me erg op verheugen.
Door de verhuizing doe je wel snel teveel merk ik en mondjesmaat komen de harde buiken en bekkenpijntjes de hoek om zetten! Hallo drukke periode…
We zijn door de verhuizing nog helemaal niet bezig met dromen over de gezinsuitbreiding, een naam en geboortekaartjes… Dus laten we die verhuizing maar snel afronden zodat we ons ook op deze andere leuke dingen kunnen richten!
Gelukkig groeit de baby lekker door en begint mijn buik steeds meer zichtbaar te worden. Normale bewegingen zoals drinken van tafel pakken of je schoenen aan doen worden lastiger. Ik beweeg al een beetje als een zeekoe… Althans, zo voel ik mij.
Na een drukke dag moet ik ’s avonds op de bank wel erg op mijn houding letten. Hangen op één heup (met scheve bekken) betekent dat ik niet kan lopen zonder pijn en dat is natuurlijk iets wat ik graag wil voorkomen.
Komende periode gaan we ons richten op het verhuizen en zal ik mogelijk iets minder aanwezig zijn op mijn blog, maar daarna zal ik zeker een nieuwe update geven bij de volgende grens; het bereiken van het derde en laatste trimester!
Ook zal ik een foto blog delen van de verhuizing, we hebben zin in de komende periode! Blijven jullie de website in de gaten houden?