Bewonderingswaardig aanpassingsvermogen van kinderen

Ik wil even een ode schrijven aan het bewonderingswaardig aanpassingsvermogen van kinderen.

Het nieuws staat vol met uitdagingen voor ouders in verband met de huidige situatie. Er wordt echter (bijna) geen woord gerept over wat er allemaal in de hoofdjes van (jonge) kinderen om gaat. Ze mogen ineens niet meer wat ze altijd deden en moeten ook nog eens thuis vaak stil zijn, omdat papa en mama telefoneren, geconcentreerd moeten werken of omdat aandacht geven gewoon even niet uitkomt.

Kind in Coronatijd

Zoals volgens mij wel algemeen bekend is het voor iedereen een hele uitdaging om alles rond te krijgen met werken, zorgen voor de kinderen en het schoolwerk af krijgen. Denk je hierbij wel eens hoe verwarrend het voor je kind(eren) is?

Mijn kleuter volgt de (bijna wekelijks) wijzigende maatregelen tijdens Covid-19 maar gewoon op. Ze weet nu niet beter dat we door de Coronaatjes heel veel niet kunnen en mogen. Ik weet nog goed iets meer dan een half jaar geleden, hoe erg Tess toe was om naar school te gaan. Haar gedrag was erg pittig.

Ik zie in de huidige tijd veel overeenkomsten met toen. Ze mist de vastigheid, de juf, de uitdaging en haar vriendinnetjes. Ze mist zwemmen, een binnenspeeltuin bezoeken en verjaardagen vieren.

leren typen

Bewonderingswaardig aanpassingsvermogen van kinderen

Ik weet niet hoe het gaat met een ouder kind, maar onze kleuter past zich eigenlijk wel erg goed aan. Je, en dan bedoel ik natuurlijk mijzelf, vergeet dat zo snel. Door alle ballen die hooggehouden moeten worden op een dag, schiet aandacht geven aan je kind(eren) er soms bij in.

Tess neemt iedere nieuwe maatregel zonder morren over en dat er steeds meer restricties zijn is eigenlijk al helemaal normaal voor haar. Natuurlijk vindt madam het erg jammer dat ze nu even niet naar de dierentuin, bibliotheek of zelfs mee naar de supermarkt mag. Maar ze weet ook dat dit weer gaat veranderen.

Veel samen zijn

Waar ze wel van kan genieten is het samen zijn. Moet ze een dagje naar opa en oma, tante, noodopvang of waar dan ook? Dan vindt ze dat niet leuk, terwijl dat eerder normaal was. Kinderen passen zich zo snel aan. En dat is eigenlijk ook gelijk een valkuil.

Ook al moet madam nu veel zelfstandig spelen – of met Mia. Wij zijn wel de hele dag/week in de buurt voor vragen of gewoon een knuffel. Daar maakt ze dan ook gretig gebruik van.
Nu ik aan die momenten terug denk smelt ik, om de gedachte erachter. Maar op de daadwerkelijke momenten ben ik vooral gefrustreerd. Meestal zit ik dan met mijn hoofd in het werk en moet ik echt even geconcentreerd blijven… Dat resulteert in een snauw naar Tess, omdat ik eigenlijk aan mezelf denk op dat moment. Geen tel denk ik eraan hoe het voor Tess aanvoelt. Ik ben dan maar met één ding bezig; werk.

Precies dit bovenstaande wil ik duidelijk maken. Hoe moeilijk het ook is; denk niet alleen aan hoe uitdagend het voor jou als ouder is, maar denk ook aan je kinderen. Ook voor hen is het raar, niet leuk, stom, vervelend en anders.

Thematafel maken

Tips voor als het even minder gaat

Wat hier heel erg helpt op een moment dat dochterlief wat minder in haar vel zit (lees: driftbuien heeft). Is op de hurken gaan zitten, armen uitspreiden en wachten tot ze komt. Als je merkt dat je kind iets dwars zit, is mijn advies zeker het gesprek aan gaan. Probeer met vragen te achterhalen wat er aan de hand is of leg nog eens uit waarom dingen nu anders dan anders gaan.

De vraag: “Ik merk dat je wat onrustig bent, wil je me vertellen waar je aan denkt?” werkt misschien bij jullie ook wel.

Vergeet niet aandacht te hebben voor je kind! Door het bewonderingswaardig aanpassingsvermogen van kinderen wil je nog weleens vergeten dat zij er ook zijn. Ze voelen dat je gestrest bent omdat je mama, werknemer en juf tegelijk bent. Dit resulteert in een stiller kind of juist een kind die eventjes ontploft.

Dat laatste hebben wij hier steeds vaker. Tess kan haar gevoelens nog niet goed uiten en daardoor kan ze erg pittig uit de hoek komen. Ik zeg niet; ga met deze negatieve manier van aandacht vragen mee, maar ik zeg wel; let op de onderliggende reden!

UPDATE: Back to School!

Het is zover! Madam mag weer terug naar school Erg fijn natuurlijk. Maar ook enorm wennen. Tess vindt het heerlijk dat ze haar klasgenootjes weer ziet. Maar ineens weer alle dagen naar school is erg zwaar. Ze was net gewend aan de regelmaat thuis, wist eigenlijk precies hoe de dag ingedeeld werd, wanneer er gewerkt moest worden en wanneer er samen gespeeld kon worden. Nu is alles wéér anders.  Moet er wéér opnieuw een ander ritme in komen, met opstaan, naar school gaan en thuiskomen. 

Hoe ervaren jullie de start van de school na deze tweede lockdown?

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *