60 jaar Mini – IMM – Bristol, Engeland

Hiep Hiep Hoera! De klassieke Mini bestaat alweer 60 jaar en dat kan natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. Deze prachtige auto met charme moet geëerd worden en hoe kunnen we dat beter doen dan met een Mini-liefhebbers-festival! Duizenden Mini-fans van over de hele wereld komen samen in de Engelse haven van Bristol om het 60-jarig jubileum te vieren.

Ieder jaar vindt dit festival ‘Internationale Mini Meeting (IMM)’ plaats in verschillende landen binnen Europa. Het hoogtepunt ieder jaar voor Miniliefhebbers. Afgelopen jaren vond dit evenement plaats in Portugal (2018), Ierland (2017) en België (2016). Volgens de regels komt men om de vijf jaar van heinde en verre om de verjaardag in het geboorteland van de Mini, Groot-Brittannië, te vieren.

41 jaar geleden vond de eerste ‘meeting’ plaats en is sindsdien uitgegroeid tot een groots jaarlijks evenement voor mensen met een passie voor de originele kleine auto. Sommige deelnemers reizen duizenden kilometers in hun Mini om deze bijeenkomst mee te maken. En uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat dat het zeker waard is hoor! Alleen de roadtrip is al een te gek avontuur.

Op naar het evenement!
Aansluitend aan onze vakantie – die we om deze bijeenkomst plannen – genieten we van de massa en de unieke Mini’s op het IMM. Het is vanaf onze camping in Devon een uurtje rijden naar Bristol en we vertrekken op de donderdag rond 10.00 uur. Volgens de berichten opent de site om 12.00 uur. Onderweg zitten we vol spanning om ons heen te kijken of we een klassieker in het ‘wild’ spotten, maar dat is ons helaas niet gegund.
Ongeveer 1 mijl voor de ingang zien we de eerste Mini’s; YES! We gaan de goede kant op! We worden door simpele houten bordjes geleid naar de ingang. Een goede keuze want voorgaande jaren waren de routebordjes erg geliefd en dus al weggehaald door deelnemers voordat iedereen het terrein had gevonden.

Als we aankomen bij de ingang worden we door de vrijwilligers naar een groot weiland verwezen waarin banen gemaakt zijn met kunststof barrières. We worden verwezen naar de vierde rij. We zijn nog vol goede moed en het is geen straf om te wachten. Er zijn genoeg Mini’s te zien en er worden al snel contacten gelegd. Helaas komen er ook best veel mensen met een ‘normale’ auto – dan wel met caravan of camper. Zij missen volgens mij echt het avontuur en de charme om de reis met een klassieker te voldoen.

Na een uur in het zonnetje te hebben gezeten is onze rij aan de beurt en rijden we in een stoet naar de partytenten die onze tickets scannen. We krijgen een polsbandje waarmee we het terrein op kunnen en onze goody bags. Deze laatste bevatten onder andere het programma boekje, folders, IMM T-Shirt en muntjes voor ontbijt/diner. Achteraf hebben we geluk, de wachtrijen stromen sneller vol dan de vrijwilligers kunnen werken én ze krijgen te maken met een systeemstoring waardoor alle namen handmatig gecontroleerd moeten worden. De deelnemers moeten soms wel 5 tot 6 uren wachten voordat ze de camping op kunnen. Helaas verlaat ons het heerlijke zonnetje ook en als het donker wordt vallen er vele druppels naar beneden. Wij denken aan eenieder die nog in de rij staan of gestaan hebben en hun tent nog moeten op zetten.

Op verkenning over het terrein – in de regen…
Het is vrijdag en we worden vroeg wakker van de regen die op de tent valt. Aan de paden in het weiland tussen de tenten zie je dat het al een poos regent. De graspaden veranderen langzamerhand in modderige wegen. Gisteren hebben de vrijwilligers al 4900 deelnemers ingecheckt en vandaag komen er nog circa 2000 liefhebbers bij. Wat een prestatie voor de vrijwilligers! Ik noem het team expres vrijwilligers, want dit evenement wordt ieder jaar door een groepje liefhebbers georganiseerd. Respect om zo’n gigantisch festival op te zetten, zonder enige ‘festival-organisatie’-ervaring.

Na het ontbijt besluiten we om het terrein te verkennen. De camping is enorm – zie luchtfoto – maar ook het evenemententerrein liegt er niet om. Er is één toegangsweg vanuit de camping en we lopen al snel langs kermisattracties, reserveonderdelen, accessoires (aan de vrouwen is ook gedacht), creatieve schuur en een food-court.

Shop-till-you-drop @ IMM 2019
We slenteren langs alle kramen en kijken onze ogen uit bij de vele hebbedingetjes. Naast reserveonderdelen, waar veelal de mannen voor komen – dan wel om de Mini te maken die in de reis naar het IMM te verduren heeft gehad, dan wel om de Mini te tunen – zijn er ook veel accessoires, denk hierbij aan T-Shirts, woondecoratie, tassen en andere Merchandise. Genoeg voor vrouwen om te shoppen, ideeën op te doen en te genieten.

Dit evenement met voor ieder wat wils bevat een unieke mix met  festivalatmosfeer. Denk naast de vele stands ook aan live muziek en leuke wedstrijden. Enkele voorbeelden van het vertier tijdens dit festival zijn een show N shine (hierover later meer) en een rocket-cover-race – geliefd onder de kinderen.

Na een gezellig feest de vrijdagavond in een net iets te kleine schuur, het feest is geliefd onder de aanwezigen, breekt er op zaterdag weer een dag aan. De lucht ziet grauw en er staat een aardig windje. Later in de ochtend wordt er windkracht 6 gemeten en dat is voor de meeste tenten op een open-veld-camping een uitdaging.

Open bus tour naar Bristol
Enkele maanden geleden heb ik een kaartje gekocht voor een bus-tour Bristol. De bus kan het terrein niet op komen dus ik loop met andere gegadigden naar de weg. Tijdens de wandeling kletsen we over de bus. Als we dichterbij komen zien we dat het een open top bus is, past perfect bij het weer – ahum. Maar we zijn benieuwd en kunnen instappen zonder onze ticket te laten zien. Onderweg zitten we met veel vragen; kunnen we de bus uit? Komen we dan wel weer terug? Waar kunnen we eruit? Deze vragen houden ons de hele tocht in bedwang. Daarbij kunnen we door het  slechte weer niet boven zitten en zien we eigenlijk nog niets van Bristol.

Uiteindelijk stopt de bus een keer. We weten ongeveer waar de bus zich bevindt (we proberen de route te volgen op een landkaartje), maar deze stop bevindt zich vrij ver van het centrum. We besluiten nog even te blijven zitten, wat achteraf gezien een verkeerde keuze is. Na deze ene stop rijden we linea recta terug naar het evenemententerrein… Gemiste kans en vergooid geld dus!

Ontvluchten van het weer
We hebben geen zin om in de regen en wind op het terrein te blijven. Er gaat nog een klassieke bus en met nog een aantal mensen stappen we daarin naar het winkelcentrum ‘the Cribbs’. Het is een erg groot winkelcentrum, heerlijk om even het weer te ontsnappen. We winkelen wat, lunchen hier en genieten nog van een cream tea om vervolgens de laatste bus – aan het einde van de middag – terug te nemen naar het festival.

Eenmaal weer bij de tent horen we de verhalen. Vele tenten hebben de wind niet overleefd en mensen moeten noodgedwongen het terrein verlaten om naar huis te gaan of een hotel in de buurt te pakken. Gelukkig is J. zo slim geweest om de stormbanden over onze vouwwagen heen te trekken en staat onze tent nog als een huis! Naast particuliere tenten zijn ook een circustent en een grote tent van een standhouder vakkundig neergehaald omdat deze bezweken onder de harde wind.

Als de avond bijna valt is de wind is wel iets gaan liggen, hoewel de regen alle deelnemers nog steeds tarten. Niemand heeft zin om het terrein nog af te gaan dus weten we wat van de food-court. Dezelfde avond is er een themafeest. Iedereen verkleed zich en met onze 80’s look gaan we gezellig feest vieren. Er wordt genoten van de live muziek tot in de late uurtjes om vervolgens het bed in te rollen, al met al toch een gezellige dag.

Regendag 3… Wanneer komt de zon?
*Tik tik tik* horen we zachtjes op onze tent. We kijken elkaar aan en denken hetzelfde; gadverdakkes weer zo’n vieze druilerige dag. Vandaag willen we onze voortent alvast opruimen, omdat we morgen vroeg weg moeten. We hebben namelijk redelijk vroeg de boot naar Frankrijk. Gisteren had ik nog hoop dat we de tent droog in konden pakken, maar de regen gooit wederom roet in het eten. Eerst maar even de gedachten verzetten, we gaan nog even genieten van de laatste dag op dit gemoedelijke evenement.

Grinniken bij de Show and Shine
We schaatsen over de modder naar de show N shine. Vooraf konden enthousiastelingen een ticket bestellen, zodat je Mini meedingt in de wedstrijd; Wie heeft de mooiste Mini?

Het is altijd feest om hier rond te lopen. De regen en modder op het terrein maken het de deelnemers van dit jaar niet makkelijk. Sommige deelnemers zijn zo fanatiek dat ieder stukje gepoetst wordt – met een tandenborstel! Ook de banden worden zwart gemaakt. Bij de écht serieuze poetsers gaat het zelfs zo ver dat er spiegels liggen om te laten zien dat de onderkant ook glimt. Je zult begrijpen dat we er dan vaak grinnikend rondlopen – vooral als je bedenkt dat bij ons de onderkant bedekt is met olie en modder.

Ook genoeg te doen voor kinderen
We hebben Tess beloofd dat ze nog in het fun house mag – dus daar hebben we ook een korte stop. We lopen verder nog door de creatieve hal, hier staan ook wat andere stands bij tussen, zij zijn hiernaartoe verplaatst in verband met het weer. Toch jammer dat het weer zoveel roet in het eten gooit.

Er rijdt ook een klein treintje en Tess wordt hier erg blij van. Het is een gratis ritje dus we nemen hierin plaats met Tess.

Vlak daarna komt er een enorme stortbui over ons. Het lukt om Tess droog te houden, maar ik ben nat tot op het bot. Dat verpest wel even mijn humeur. Ik ben er klaar mee en wil terug naar de tent. Bij de tent aangekomen trek ik de trainingsbroek van J. aan – ik heb zelf geen droge/schone broeken meer… Daarna begin ik vast met spullen inpakken, ik wil naar huis.

En toen plots was hij daar…
J. sleutelt nog even een nieuwe uitlaat onder de auto, het Y-stuk was gescheurd waardoor we uitlaatgassen in de auto kregen. En toen plots, totaal onverwacht, was hij daar; het zonnetje! Braaf doet het zonnetje zijn werk en niet veel later kunnen we tóch de tent droog inpakken.

Doordat de voortent is opgeruimd hebben we geen optie om zelf te koken en eten we weer bij de food-court. Hoewel de foodtrucks festivalprijzen hanteren is het alsnog voordeliger dan uit eten – als je überhaupt het terrein af zou komen… Gelukkig kent de food-court veel keuze, dus er is nog genoeg om te proeven!

Sleuteloverdracht; volgend jaar naar Duitsland
Na het eten blijven we nog even in de ‘schuur’ om de sleuteloverdracht te zien. Volgend jaar vindt het IMM plaats in Beieren, Duitsland en volgens traditie krijgt het team van volgend jaar de grote sleutel.

Redelijk bijtijds zijn we weer bij de tent, het laatste nachtje is aangebroken. Morgenvroeg vertrekken we veel te vroeg om de boot terug naar Frankrijk te pakken. Het waren geweldige dagen en zo zie je maar, het weer krijgt al deze miniliefhebbers niet klein! Gert Lush!

3 antwoorden op “60 jaar Mini – IMM – Bristol, Engeland”

  1. Hoi! Ik hou van auto’s en ik ben blij dat ik je blog ben tegengekomen. Het is een leuk en interessant artikel!

    1. Bedankt! Ik ben blij dat je het een leuk artikel vindt. Houdt mijn pagina in de gaten, er volgen meer posten over Mini’s 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *